Downloads:
Wielkanoc_w_Polsce_B1_PDF.pdf
Pewnie już wiecie, że najważniejsze święta religijne dla Polaków to Boże Narodzenie i Wielkanoc. O tym, jak Polacy obchodzą narodziny Jezusa, mogliście posłuchać w jednym z poprzednich podkastów. Dziś poznacie niektóre zwyczaje wielkanocne. Wielkanoc jest świętem ruchomym, to znaczy, że nie ma konkretnej daty. Czasem jest w marcu, a czasem w kwietniu. Przed Wielkanocą jest Wielki Piątek, czyli dzień śmierci Jezusa na krzyżu. Następny ważny dzień to Wielka Sobota. W Wielką Sobotę idziemy do kościoła z koszykiem, do którego wkładamy jajka (często pomalowane, czyli pisanki) – symbol nowego życia, kawałek chleba, kiełbasę i sól. W kościele koszyki są święcone przez księdza, dlatego jedzenie, które się w nim znajduje, nazywamy święconką. W kościele wierni mogą pomodlić się przy symbolicznym grobie Jezusa.
Niedziela to bardzo uroczysty dzień: świętujemy wtedy zmartwychwstanie Jezusa po trzech dniach od jego śmierci. W niedzielę wielkanocną jemy na śniadanie święconkę. Bardzo wielu Polaków znowu idzie wtedy do kościoła oraz spędza czas z rodziną przy stole. Kolejny dzień Wielkanocy to tak zwany lany poniedziałek. Jego inna nazwa to śmigus-dyngus. Tego dnia tradycyjnie oblewamy się wodą. Ilość wody powinna być symboliczna. Wiele osób również drugi dzień Świąt spędza z rodziną, ale niektórzy wolą spotkać się wtedy ze znajomymi. Coraz częściej Polacy spędzają Wielkanoc poza domem – podróżują po Polsce albo wyjeżdżają za granicę.
Słownictwo:
święto – ważny, specjalny dzień, może być religijne lub państwowe
pewnie – być może
religijny – związany z religią
obchodzić (obchodzę, obchodzisz) – świętować, traktować dzień uroczyście
narodziny – to, że ktoś się urodził
poprzedni – ten, który był wcześniej
zwyczaj – to, co zwykle robimy
ruchomy – tutaj: bez precyzyjnej, konkretnej daty
śmierć – moment, kiedy przestajemy żyć, kiedy życie się kończy
krzyż – symbol chrześcijaństwa, EN. cross
koszyk – przedmiot, w którym możemy coś nieść, np. zakupy, EN. basket
wkładać (wkładam, wkładasz) / włożyć (włożę, włożysz) – robić tak, żeby jakiś przedmiot był w środku
święcić (święcę, święcisz) / poświęcić (poświęcę, poświęcisz) – tutaj: to, co robi ksiądz specjalną, świętą wodą
ksiądz – mężczyzna, który pracuje w Kościele katolickim, nosi czarne ubranie przypominające sukienkę
i nie może mieć żony
święconka – jedzenie, które święci ksiądz w Wielką Sobotę
wierny – tutaj: człowiek, który wierzy w Boga, ma jakąś religię
modlić się (modlę się, modlisz się) / pomodlić się (pomodlę się, pomodlisz się) – rozmawiać z Bogiem,
prosić Boga o coś albo za coś mu dziękować
grób – miejsce, gdzie leży człowiek, który nie żyje
symboliczny – taki, który jest symbolem czegoś
uroczysty – ważny, specjalny, taki, który dużo znaczy
świętować (świętuję, świętujesz) – obchodzić, cieszyć się z jakiejś okazji
zmartwychwstanie – kiedy Jezus Chrystus umarł, a potem znowu żył
kolejny – następny
tradycyjnie – tak, jak mówi tradycja
oblewać się (oblewam się, oblewasz się) / oblać się (obleję się, oblejesz się) – zrobić tak, że mamy na sobie jakiś płyn, zwykle przez przypadek
również – też, także
poza domem – nie w domu
Zwróćcie uwagę na odmianę słów „kościół” oraz „święta” (liczba mnoga). Mówimy „iść do kościoła” (dopełniacz) i „być w kościele” (miejscownik). W dopełniaczu słowo „święta” ma formę „świąt”.
O innych świętach, zwyczajach i wydarzeniach przeczytasz w e-booku Rok w Polsce:
