To_jest_blad_A2_PDF

Czy słyszycie czasem podczas zakupów albo spaceru, że Polacy mówią inaczej niż w dialogach i tekstach w waszych podręcznikach? Jest tak dlatego, że nie wszyscy mówią poprawnie. Niektóre błędy powtarzają się dość często. Oto kilka przykładów:

Proszę jeden pomarańcz. – źle
Powinno być:
Proszę jedną pomarańczę.
Pomarańcza to owoc, a pomarańcz to kolor pomarańczowy.

Daj psowi jeść. – źle
Powinno być:
Daj psu jeść.
W tym zdaniu jest celownik, czyli przypadek, który odpowiada na pytania „komu?” i „czemu”? Końcówka celownika w rodzaju męskim to faktycznie -owi, ale słowo „pies”, podobnie jak „pan”, „brat”, „ojciec” czy „kot”, to wyjątek i w celowniku ma końcówkę -u (formy: „psu, panu, bratu, ojcu, kotu”). Słowa takie jak „syn”, „mąż” czy „wujek” nie są wyjątkami.

– Ile płacę?
– 5 (pięć) złoty 27 (dwadzieścia siedem) groszy. – źle
Powinno być:
5 złotych 27 groszy
„Złoty” to nazwa polskiej waluty, mówimy (1) jeden złoty, ale 2 (dwa), 3 (trzy), cztery (4) złote (mianownik, liczba mnoga) oraz 5 (pięć) złotych, 6 (sześć) złotych i tak dalej (dopełniacz, liczba mnoga). Brak końcówki -ch to bardzo częsty błąd.

Podoba mi się te miasto. – źle
Powinno być:
Podoba mi się to miasto.
to miasto – liczba pojedyncza, mianownik i biernik
te miasta – liczba mnoga, mianownik i biernik

Będę za półtora godziny. – źle
Powinno być:
Będę za półtorej godziny.
„Półtora”, czyli jeden i pół to forma używana z rodzajem męskim i nijakim, np. „półtora roku”, „półtora jabłka”. „Godzina” jest słowem rodzaju żeńskiego i dlatego powinniśmy mówić „półtorej godziny”.

Słownictwo:

podczas + D. – w czasie
inaczej – w inny sposób, EN in a different way
podręcznik – książka do nauki czegoś, np. podręcznik do języka polskiego, podręcznik do matematyki
poprawnie – dobrze, bez błędów
dość – dosyć, EN quite
oto – używamy tego słowa, kiedy coś lub kogoś pokazujemy, przedstawiamy, prezentujemy
końcówka – ostatnia część, ostatni fragment czegoś
faktycznie – naprawdę, to fakt, tak jest
podobnie jak – tak jak
wyjątek – coś, co nie jest regułą, EN exception
waluta – pieniądze, EN currency
brak – kiedy kogoś lub czegoś nie ma

Inga_mnie_nie_chce_A2_PDF

– Adrian, co ci się stało? Jesteś jakiś smutny.
Źle mi… Inga mnie nie chce.
– Jaka Inga?
– Nie wiesz, o kim mówię? Inga to najpiękniejsza dziewczyna w mojej grupie. Zakochałem się w niej! Ale ja jej się nie podobam… Ona podoba się wszystkim chłopakom z mojej grupy: Polakom – Stefanowi, Marcelowi i Krystianowi i obcokrajowcom – Javierowi, Maxowi, Benowi, Mohamedowi i Ludovicowi… A zaczęło się tak dobrze… Ale co ja ci będę mówić
– Możesz mi zaufać. Powiedz coś więcej.
– No dobra, opowiem ci wszystko. Może coś mi poradzisz. Inga spodobała mi się od razu. Pożyczałem jej codziennie notatki, kupowałem jej kwiaty, dawałem prezenty… Wydawało mi się, że to dobry sposób na podryw. Dwa razy zaprosiłem ją do siebie i zrobiłem jej kolację… Codziennie rozmawialiśmy po zajęciach. Wszyscy mi zazdrościli. Przedstawiłem ją nawet swoim rodzicom, swojej siostrze*, swoim kuzynom, swoim dziadkom, swojemu wujkowi i swojej cioci*. Potem zaproponowałem Indze* kino i nic, cisza. Od tamtej pory przestała odbierać ode mnie telefony
– Przedstawiłeś ją całej swojej rodzinie? Zwariowałeś?!
– Jak to zwariowałem? O co ci chodzi?
– Słuchaj, zawsze ci kibicowałam, jeśli chodzi o dziewczyny, ale teraz powiem ci coś ku przestrodze: nigdy więcej tego nie rób! Na pewno się przestraszyła, że zaraz jej się oświadczysz czy co.
– Ojej, widzę, że ty też jesteś przeciwko mnie!

Słownictwo:

jakiś smutny – trochę smutny
źle mi – czuję się źle psychicznie
zakochiwać się / zakochać się w kimś + Msc. – zacząć kochać, uwielbiać
obcokrajowiec – osoba z innego kraju niż mój
ale co ja ci będę mówić – lepiej nie mówić, po co mam ci to mówić, to i tak nie ma sensu
ufać / zaufać – móc polegać na kimś, móc mu powiedzieć wszystko
radzić / poradzić – dać radę; powiedzieć, co ktoś powinien zrobić
pożyczać / pożyczyć – dać coś komuś na jakiś czas
wydawało mi się – myślałem, sądziłem
podryw – potocznie: sytuacja, w której próbuję zainteresować sobą drugą osobę
zazdrościć – uczucie w sytuacji, gdy ktoś coś ma i ja też chciałbym to mieć
przedstawiać / przedstawić – zaprezentować
od tamtej pory – od tamtego czasu
przestawać / przestać – nie robić już tego, co robiliśmy wcześniej
odbierać telefony – odpowiadać na telefony
Zwariowałeś? – potocznie: Czy ty jesteś normalny?, Po co to zrobiłeś?
O co ci chodzi? – Co masz na myśli? Co chcesz powiedzieć?
kibicować – chcieć, żeby ktoś odniósł sukces
jeśli chodzi o… – mówiąc o…, w temacie…
ku przestrodze – żeby zaalarmować, ostrzec
przestraszyć się – poczuć strach, lęk, obawę
oświadczać się / oświadczyć się – zaproponować małżeństwo
czy co – czy coś podobnego, czy coś w tym stylu
przeciwko – kontra